Fotoblog subiektywny
Kanał Babinka, został zasypany na początku lat 40. XX w. Dokonali tego okupanci hitlerowscy poprzez wsypanie do niego gruzu z domów dzielnicy żydowskiej. W miejsce zasypanego kanału powstały planty miejskie.
https://polska-org.pl/7782140,Kalisz,Kanal_Babinka_dawny.html 
Kanał Babinka oznaczony na planie miasta Kalisza z 1911 r.
Czytaj dalej „Mosty nad Babinką – Przewodnik po starym Kaliszu”
Harcerska
Gigantyczne zdjęcia zburzonego Kalisza, to wystawy upamiętniająca sierpień 1914 r. „W zamyśle autorów wystawa ma oddziaływać na wyobraźnię i wrażliwość odbiorców, uzmysławiając im jak Kalisz wyglądał po kataklizmie 100 lat temu”
Złoty Róg
Przeczytaj ciekawy tekst Macieja Błachowicza o Cerkwi św. Piotra i Pawła
CO BY BYŁO GDYBY nie rozebrano soboru św. Piotra i Pawła, który znajdował się na obecnym placu Jana Pawła II? Trudno się dziwić naszym przodkom, że rozebrali cerkiew. Kojarzyła się Polakom z tym o czym chcieli zapomnieć, czyli z upokorzeniem jakim było panowanie Rosji. Nie mogła tez być traktowana jako zabytek, bo w 1918 roku miała zaledwie 43 lata. Nie dostrzegano też w niej żadnych wartości artystycznych, wręcz przeciwnie uważano, że zasłania ona widok na plac św. Józefa. Dzieło Mikołaja Chersońskiego z 1875 roku musiało zniknąć – przez wiele lat opuszczona świątynia ulegała coraz większej ruinie, a wśród prostych kaliszan krążyła legenda o białej damie ukazującej się w podziemiach cerkwi. W 1927 roku rozpoczęto rozbiórkę obiektu – wspaniały ikonostas powędrował do Poznania (można go oglądać w tamtejszej cerkwi) ogrodzenie, brama i jeden krzyż na Cmentarz Wojskowy na Majkowie a resztę wykorzystano przy budowie istniejącej cerkiewki w parku m.in. stolarkę drzwiową i okienną a nawet bizantyjskie pilastry. W 1927 roku po tragicznym wypadku w ruinach piwnic gdy zginął jeden z robotników, rozbiórkę przerwano w ten sposób fundamenty budowli do dziś znajdują się pod placem Jana Pawła II. W miejsce cerkwi miał stanąć Dom Przysposobienia Wojskowego im Józefa Piłsudskiego ale wybuchła wojna i udało się wznieść tylko fundamenty. W latach 1949 – 1950 Marian Sulikowski z W. Onitzchem i A. Uniejewskim wzniósł w pustym miejscu socrealistyczny Powszechny Dom Towarowy. W fundamenty wrzucono resztki zburzonego przez Niemców pomnika Strzelców Kaniowskich z placu św. Józefa. Cerkiew nie znajdowała się dokładnie na miejscu Pedetu spora część gmachu zajmowała obecny plac Jana Pawła II.
W 1875, na obecnym placu Jana Pawła II, w przestrzeni po rozebranej kamienicy zwanej „Między Nogami” rozpoczęto budowę cerkwi pod wezwaniem św. Apostołów Piotra i Pawła
