W Polsce popularne stało się budowanie odpowiednika suki, czyli kuczki (staropolskie słowo „kucza” oznacza „szałas”), na balkonie domu.
Kuczka przy ulicy Szopena 15
Czytaj dalej „Kuczki kaliskie – przewodnik po starym Kaliszu”
Fotoblog subiektywny
W Polsce popularne stało się budowanie odpowiednika suki, czyli kuczki (staropolskie słowo „kucza” oznacza „szałas”), na balkonie domu.
Kuczka przy ulicy Szopena 15
Czytaj dalej „Kuczki kaliskie – przewodnik po starym Kaliszu”
Złota 17
Brama z kutego żelaza wprowadza nas na bardzo ciekawe architektonicznie podwórko kamienicy wybudowanej przy ulicy Złotej 17, w latach trzydziestych XX wieku.
Czytaj dalej „Złote klimaty na ulicy Złotej 17 w Kaliszu – Przewodnik po starym Kaliszu”
Muzeum imienia G. J. Osiakowskich – dla upamiętnienia ostatnich przedwojennych właścicieli kamienicy, którzy zginęli w łódzkim getcie w czasie wojny. Powstało ponad sześć lat temu i zajmuje niewielki dziedziniec i rozległe podziemia kamienicy, w sumie jedenaście pomieszczeń dużych i małych, połączonych amfiladowo w jeden ciąg. Placówka prowadzona jest przez Fundację Króla Salomona i jest dziełem kolekcjonerskiej pasji Andrzeja Banerta, wieloletniego pastora kaliskiej parafii ewangelickiej.
W kuczkach Żydzi spożywali tradycyjne posiłki podczas trwania święta Sukkot.
Czytaj dalej „Kuczki – ślady kultury żydowskiej w Kaliszu – Przewodnik po starym Kaliszu”
W 1930 roku, w kinie „Słońce”, mieszczącym się przy ul Ciasnej 21 w Kaliszu, odbyła się projekcja „Pieśni żywiołów” (w wersji oryginalnej „The Wolf Song”), która była pierwszym pokazem filmu dźwiękowego w Kaliszu.Tylko kute balustrady i poręcze na klatce schodowej świadczą o tym, że tu był przybytek 10 muzy.
Czytaj dalej „Kino Słońce w dawnej Dzielnicy Żydowskiej – Przewodnik po starym Kaliszu”
Dawna dzielnica żydowska trwa tylko we wspomnieniach, które wraz
z ludźmi także odejdą w zapomnienie.
Zginęli ludzie, zginęła dzielnica. Przebudowane, uporządkowane i „wyporządniałe” ulice nie zabrzmią już dawnym gwarem jidysz, nie ożyją dawnym handlem, atmosferą, kolorytem, słowem, nie wróci już w te mury dawne życie. Ta część miasta zmieniła się najbardziej. Po prostu jest teraz czymś zupełnie innym.
Gmina żydowska w Kaliszu należała do najznaczniejszych w Koronie Królestwa Polskiego, a rabini Kalisza stali na czele Sejmu Czterech Ziem (1581–1764). Według spisu dokonanego przez Prusaków w 1793 r. mieszkańcy dzielnicy żydowskiej żyli głównie z handlu i rzemiosła. Żydzi zamieszkiwali w obrębie ulic Złotej i Garbarskiej z zaułkami, żyli w 91 domach, a gmina posiadała synagogę, przytułek i koszerne jatki.
Czytaj dalej „Piskorzewska w dawnej dzielnicy żydowskiej pięknieje – Przewodnik po starym Kaliszu”
zdjęcie udostępnione przez Annę Sieklucką
W pierwszej połowie XIX w. pojawił się przy ulicy Kanonickiej budynek stanowiący własność miejscowej gminy żydowskiej. Tuż przy wylocie ulicy św. Mikołaja, ku Złotej, stanęła rytualna łaźnia, czyli mykwa
Czytaj dalej „Mykwa czyli łaźnia dla starozakonnych na Kanonickiej – Przewodnik po starym Kaliszu”
„Kalisz nadal jest silnie związany z kulturą i tradycją żydowską. To jest tak silny związek, że możemy teraz nie zdawać sobie sprawy, że potrawy czy słowa mogą pochodzić od naszych żydowskich sąsiadów.” Hila Marcinkowska
Dom w którym mieszkał rabin Lipszyc na Wodnej 2
Na Piskorzewskiej, w dawnej dzielnicy żydowskiej
Czytaj dalej „Dzieje kaliskich Żydów – Warto przywrócić pamięć o kulturze i tradycji żydowskiej”
Chór Wielkiej Synagogi (zdjęcie ze zbiorów Hili Marcinkowskiej)